บ่วงรักซาตานร้าย [วิน เหมย By พิริณภัทร]

 

วิน : มีคนเคยบอกเขาเอาไว้ว่า “ถ้าหากไม่รัก”  ก็จะ  “ไม่หึง”  แล้วถ้าเขาเกิดหึงเธอทั้งๆที่ไม่ได้รักล่ะ มันหมายความว่ายังไง ?

เหมย: “ความรัก” ที่ต้องเก็บซ่อนไว้ภายใน เพราะรู้ดีแก่ใจว่าคนที่เขารัก “ไม่ใช่เธอ” ยิ่งดึงดันจะรัก ก็รังแต่จะยิ่งเจ็บปวด ถ้าหากว่าเธอสามารถหยุดความรู้สึกและหัวใจเอาไว้ที่คำว่าเพื่อนได้ ก็คงจะดี แต่เธอไม่แน่ใจเลยว่าหัวใจดวงนี้จะอดทนได้นานสักแค่ไหน

         “ทั้งที่เชื่ออยู่เสมอว่ารักผู้หญิงคนหนึ่งหมดหัวใจ แต่กลับไม่พอใจทุกครั้งที่มีผู้ชายคนไหนเข้าใกล้ผู้หญิงอีกคน”

       แล้วรักครั้งนี้จะจบลงอย่างไรเมื่อสิ่งที่คิดกับหัวใจกำลังสวนทางกัน

          “ทำไมผู้ชายคนนั้น ถึงไม่ใช่ผม ทำไม!” เขาตะโกนชิดริมฝีปากบางที่หายใจหอบเพราะเกือบจะขาดอากาศหายใจ

          “วิน” มาริสาไม่รู้ว่าตอนนีตัวเองคิดอะไรอยู่ถึงได้เผลอเรียกชื่อเขาออกไปแบบนั้น ดวงตาสีนิลที่เคยสุกสกาวสดใส แต่บัดนี้แดงเรื่อราวกับว่าเจ้าของมันกำลังจะร้องไห้เสียอย่างนั้น

          “ทำไมพี่แพรถึงไม่เลือกผม” น้ำเสียงเจ็บปวดของเขาทำให้หญิงสาวแทบจะหยุดหายใจ ไม่รู้จะสงสารเขาหรือสงสารตัวเธอเองดี ในเมื่อความรู้สึกเจ็บปวดแบบนี้ เธอเข้าใจมันลึกซึ้งเชียว

          “ยังมีคนอีกตั้งหลายคนที่เขารักนายนะ ทั้ง มะ.........”

          “รวมถึงพี่ด้วยอย่างนั้นสินะ” เขาขัดขึ้นก่อนที่หญิงสาวจะพูดจบทำให้เธอต้องกลืนคำพูดของตัวเองลงคออย่างยากลำบาก ที่ทั้งตั้งใจจะพูดถึง แม่ พ่อ ญาติพี่น้องของเขา แต่อนาวินกลับคิดไม่เหมือนกับเธอเลย แววตาเย้ยหยันของเขาจ้องลึกลงมาอย่างต้องการเยาะเย้ย อารมณ์ของเขาช่างเปลี่ยนเร็วจริง เร็วเสียจนเธอตามไม่ทันแล้ว

          “ก็ดีนะ...พลาดจากพี่แพร แต่ได้พี่ ผมว่า.ก็ไม่เลว”

          "อนาวิน!” และอารมณ์ของหญิงสาวเองก็ต้องเปลี่ยนไปเร็วไม่แพ้เขาเช่นกันเมื่อได้ยินวาจาเชือดเฉือนออกมาจากปากร้ายนั่น

          จากความรู้สึกสงสารเมื่อครู่แปรเปลี่ยนมาเป็นอยากจะตบเขากลับสักฉาดให้เจ็บแสบ แต่มันติดอยู่ที่มือของเธอถูกยึดไว้กับเตียงกว้างนี่แหละที่ทำให้ไม่สามารถทำได้อย่างที่ใจนึก

          มาริสาหอบหายใจแรงเพราะกำลังโกรธ เขาไม่รักเธอ เธอไม่เคยว่า แต่อย่ามาดูถูกกันแบบนี้ได้ไหม เพราะมันเจ็บยิ่งกว่าโดนปฏิเสธเสียอีก

          “โกรธเหรอ ผู้หญิงร้ายกาจอย่างพี่มีสิทธิ์โกรธตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”

          “มันจะมากไปแล้วนะ”

          “หึ แค่นี้มันไม่มากหรอก มันยังไม่ได้ครึ่งที่ผมจะจัดการกับพี่วันนี้เลย!”

สวัสดีนักอ่านทุกคนนะคะ นิยายเรื่องนี้อาจจะคุ้นๆ สำหรับคนที่เคยอ่านมาจากเว็บนิยายจากผลงานของ Gwery ซึ่งก็คือคนเดียวกับ พิริณภัทร นะคะ

ฝากติดตาม #บ่วงรักซาตานร้าย  อีกครั้งด้วยนะคะ ^^

แวะไปพูดคุยกันที่แฟนเพจก็ได้น้า